Mard-e Tanha

با صدای بی‌صدا مث یه کوه بلند مث یه خواب کوتاه یه مرد بود یه مرد با دستای فقیر با چشمای محروم با پاهای خسته یه مرد بود یه مرد شب با تابوت سیاه نشست توی چشماش خاموش شد ستاره افتاد روی خاک سایه‌شم نمی ‌موند هرگز پشت سرش غمگین بود و خسته تنهای تنها با لب‌های تشنه به عکس یه چشمه نرسید تا ببینه قطره قطره قطره‌ی آب قطره‌ی آب در شب بی‌تپش این طرف اون طرف می‌افتاد تا بشنفه صدا صدا صدای پا صدای پا شعر: شهیار قنبری